Muzeum-Zamek Tarnowskich w Tarnobrzegu zaprasza na wystawę Stanisław Lubacz – „Urok miedzianej blachy”.
Wystawa prezentowana w piwnicach Zamku do 10 kwietnia br.
Zamek Tarnowskich w Tarnobrzegu, ul. Sandomierska 27.
STANISŁAW LUBACZ
urodził się 26 grudnia 1931 roku w Pecy, we Francji, gdzie spędził swoje dziecięce lata, po czym wraz z matką przyjechał do Polski.
Od małego wykazywał talent plastyczny i manualne zdolności. Przez długie lata fotografował, sam wywołując zdjęcia i konstruował odpowiednie obiektywy do polepszenia ich jakości. Pasjonowała go szczególnie makrofotografia. Jednak nie ona stała się jego artystycznym przeznaczeniem. Dziedziną, w której osiągnął prawdziwe mistrzostwo była metaloplastyka. Pierwsze prace z użyciem blachy miedzianej powstały na początku lat 70. tych XX wieku. Po latach, artysta wspominał: „Już w młodym wieku pojawiły się moje zainteresowania sztuką, jednak nie przewidywałem, że plastyka w miedzi stanie się moją pasją życiową.
Uznałem, że blacha miedziana i drewno są najlepszymi materiałami dla mych metaloplastycznych pasji. […] Blacha miedziana jest jednym z najlepszych materiałów, który posiada doskonałą plastyczność i daje się obrabiać technicznie i chemicznie. Drewno, mające również swój walor estetyczny, wykorzystuję do wykonania obramowania i wykończenia pracy. Pracę rozpoczynam od poznania źródeł historycznych i tematycznego opisu, wykonuję rysunek i szkic, który umożliwia dokładne odwzorowanie modelu w pożądanej skali. Następnie szkic zostaje naniesiony na miedzianą blachę, która podlega obróbce do uzyskania końcowego, oczekiwanego efektu. Utwardzenie blachy i połączenie jej z podłożem drewnianym to końcowa faza obróbki”.
Stanisław Lubacz całe swoje dorosłe życie związał z Tarnobrzegiem, pracując wiele lat w KiZPS Siarkopol. Był artystą samoukiem, w czym tkwi niewątpliwie siła jego twórczości. Sam dochodził do odkrywania tajemnic sztuki, wprowadzając swoje nowatorskie rozwiązania.
„Działalność artystyczna jaką uprawiam, jest dla mnie prawdziwą odskocznią i wypoczynkiem, dając niemałą satysfakcję, zmuszając do poszukiwań zatartych, zapomnianych śladów przeszłości i odnajdywania pomostów historii i sztuki. Również, dzięki nieustającym poszukiwaniom wrażeń, każda praca ma odmienne nieco cechy będące zarazem nierozerwalnym ciągiem moich dążeń. Wnikliwy widz w niektórych pracach zauważy wiele niedoskonałości, może nawet błędów technicznych. Jednak styl i forma, która jest mi bliską odzwierciedla moje upodobania i moje plastyczne odniesienie do rzeczywistości. Jak nietrudno zauważyć, wszystkie sztychowane rysy są gładkie, zaokrąglone, ściśle przylegające do siebie. Większość kompozycji opiera się na wspólnej osi, łącząc elementy statystyczne i dynamiczne. Pracami swymi nie narzucam żadnego konkretnego przesłania – pragnę jedynie sprowokować odbiorców, by we własnej wyobraźni zdołali dojrzeć to, co sam – jako samouk – starałem się w miedzi przekazać”.
Swoje prace pokazywał na wielu indywidualnych wystawach m.in. w: Bańskiej Bystrzycy, Warszawie, Mielcu, Radomiu, Augustowie, Rzeszowie i Sandomierzu. W 2006 roku został uhonorowany tytułem „Zasłużony Tarnobrzeżanin”, a dwa lata później otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta.
Stanisław Lubacz zmarł w Tarnobrzegu 26 grudnia 2022, zgodnie z Jego wolą ponad 100 prac, głównie kolekcja polskich orłów została przekazana przez Córkę jako dar do naszego Muzeum.
